Նոր երթ անցյալից դեպի ապագա / New path from past to future

Կանգ առնե՛նք, սպասե՛նք, խորը շնչե՛նք, դանդաղ արտաշնչե՛նք ու քայլենք դեպ առաջ:

Քաջ ու հատու քայլերով և առողջ շնչառությամբ քայլենք դեպի սպասվող անհայտություն, որի ուրվագիծը պետք է ինքներս ուրվագծենք հաշվի առնելով մեր սպասելիքները, նպատակները, անցյալի հաջողությունները և անհաջողությունները...

Ինչպիսին լինեն մեր քայլերը, գործողությունները և ուրվագիծը, այնպիսին էլ կլինի մեր ապագան, այդպես էլ կկերտվի մեր ուրվագծված ապագան:

 

Ամեն գիշեր իմ պարտեզում

Լալկան ուռին, հեզ ուռին

Վշտատոչոր լաց է լինում,

Լաց է լինում իմ ուռին: (Ա.Ի.)

Եվ սրբում է առավոտու

Կույս արևը նազելի

Հուր ծամերով հեգ ուռենու

Արցունքները բյուրեղի: (Ա.Ի.)

Արարատի ծեր կատարին

Դար է եկել, վայրկյանի պես,

Ու անցել:

Անհուն թվով կայծակների

Սուրն է բեկվել ադամանդին,

Ու անցել:

Մահախուճապ սերունդների

Աչքն է դիպել լույս գագաթին,

Ու անցել:

Հերթը հիմա քոնն է մի պահ.

Դու էլ նայիր սեգ ճակատին,

Ու անցիր: (Ա.Ի.)

Կես- գիշերին, գետի ափին

Ես նստած եմ սիրավառ.

Գետն հոսում է, և հոսանքին

Ես նայում եմ միալար: (Ա.Ի.)

Եվ մինչև լույս գետի ափին

Ես նստած եմ քարացած.

Գետն հոսում է, և հոսանքին

Ես նայում եմ շվարած: (Ա.Ի.)

Առնականության պատկեր հայ
 եկեղեցու ճարտարապետության մեջ